Rond 1900 vinden we in medische boeken de eerste beschrijvingen van de aandoeningen die we nu AD(H)D noemen. Voorbeelden van woorden die ze vroeger gebruikten zijn: ‘nervositas’, ‘het ongedurige kind’ en ‘minimal brain damage’.

In 1987 stond de afkorting ‘AD(H)D’ voor het eerst in de internationale lijst van psychische aandoeningen: de . Daarna werd de classificatie ‘AD(H)D’ steeds wat aangepast, op basis van onderzoek. Stimulantia worden in de Verenigde Staten al meer dan 60 jaar gebruikt voor de behandeling van AD(H)D.